Band met de kerk
Tussen schutterijen en de kerk is er altijd een verbondenheid geweest, in vroeger tijden meer dan tegenwoordig. In veel tradities en gebruiken van de schutterij is het echter nog altijd te zien. Zo doet de schutterij bijvoorbeeld mee aan de sacramentsprocessie of bronk in het dorp en begraaft zij haar leden met schutterseer.
Soms wordt de historische band met de kerk ook wat aangedikt, wat groter gemaakt dan ze in werkelijkheid geweest is. Zo is er nog altijd geen enkel bewijs dat de ‘bielemannen’ die bij veel schutterijen voorop lopen, tijdens processies wegversperringen op moesten ruimen die mensen van het protestantse geloof hadden aangelegd.
Andere dingen zijn wel degelijk uit de geschiedenis met de kerk ontstaan en nog altijd in gebruik.
Vaandel
Het vaandel van de schutterij speelt al eeuwenlang een belangrijke rol. Vroeger, als een leger ten strijde trok, putten de soldaten moed en hoop zolang het vaandel wapperde. Viel het vaandel in handen van de vijand dan was alles verloren. Dat namen de schutterijen een beetje over, waarschijnlijk van de tijd dat ze nog echt moesten vechten om hun dorp of stad te beschermen. Daarom is het vaandel nog steeds een symbool.
Op het vaandel vind je de naam van de schutterij, het jaar (of zelfs de exacte datum) van oprichting en een afbeelding. De afbeelding is meestal van de beschermheilige of schutspatroon.
Heilige
Foto in de catacombe – de onderaardse begraafplaats in Rome – van de Heilige Sebastianus
Bijna alle schutterijen zijn vernoemd naar een heilige. Maar wat is dat eigenlijk, een heilige? Een heilige is een bijzondere figuur die volgens de rooms katholieke kerk dicht bij God staat. Zeker in vroeger dagen werd aan heiligen bijzondere krachten toegeschreven. Ze zouden mensen bijvoorbeeld kunnen genezen van ziektes, maar ze beschermden ook mensen met een bepaald beroep of hobby. Zo beschermde Sint-Jozef bijvoorbeeld de timmerlieden en Sint-Nicolaas zeelieden. Bij schutterijen zie je vaak Sint-Sebastianus terug als ‘beschermheilige’. Sebastianus was namelijk voor hij heilig werd een soldaat geweest en bovendien met pijlen doodgeschoten. Sint-Martinus en Sint-Joris waren ook soldaten geweest en die namen kom je dus ook vaak tegen bij schutterijen. Maar het kan ook dat een schutterij dezelfde naam heeft als de kerk in het dorp of de wijk.
Op de feestdag van de schutspatroon wordt vaak een processie gelopen, een mis opgedragen of een feestavond georganiseerd.
Sommige schutterijen dragen tijdens de optocht een heiligenbeeld mee of een attribuut dat verwijst naar de heilige waar hun schutterij naar is vernoemd.
Broederschap
Een ‘broederschap’ is oorspronkelijk een groep mensen die regelmatig in de kerk bijeen kwam om te bidden. Vaak hadden ze een apart altaar in de kerk, helemaal voor zichzelf. De leden van een broederschap deden niet alleen bidden, maar ze hielpen elkaar ook. Ze kregen bijvoorbeeld geld als ze ziek waren. Of als een broeder overleed, droeg de broederschap de kosten van de begrafenis, of kreeg de familie wat extra’s. Ook deden ze goeds voor de gemeenschap.
Schutterijen leken wel een beetje op de broederschappen. Ook bij de schutterij werden leden die het moeilijk hadden geholpen, de schutters regelden en betaalden de begrafenis en soms hadden ze een eigen altaar, met hun eigen heilige erop. Schutterijen en broederschappen leken dus een beetje op elkaar, al deden broederschappen vaak niet schieten en schutterijen vaak minder bidden. Ergens in de lange geschiedenis zijn sommige schutterijen en broederschappen met elkaar verweven geraakt en heten ze ook officieel ‘schutterij-broederschap’. Ook voor schutterijen die niet zo heten, is de onderlinge band vaak wel heel erg sterk. Het woord ‘broederschap’ maakt eigenlijk voor alle schutters duidelijk dat de club het samen optrekken en helpen van broeders (en zusters) belangrijk vindt.
- als verzekering bij ziekte of dood;
- een soort spaarclub: de leden spaarden samen geld om een paar keer per jaar te kunnen feesten;
- vanwege de band met de kerk;
- vanwege het uiterlijk vertoon, het uittrekken bij processies of andere feesten;
- om actief de gemeenschap te verdedigen tegen boeven en struikrovers;
- voor de gezelligheid.